تو سحر کنی از این غم نظری به زیر پا کن
می رود غم دل من نگهی به این گدا کن
تویی ای شفای مسکین ز فراق تو مریضم
توبیا به درد من را نگری به این شفا کن
تویی ای ندای رحمت دنیا پر از سیاه است
تو بیا به قلب من را آمدی مرا صدا کن
تویی ای کلام حکمت که پیام تو فرج است
تو بیا به قبر من را نظری به این دعا کن
تویی ای ظهور رحمت دنیا تو را می خواهد
تو بیا به جمکرانت دل من پر از دوا کن
تویی ای شهاب رحمت ز دو دیده خون فشانم
تو بیا به عاشقان را نظری به این گدا کن
تقدیم به امام زمان (عج)

تو اگر بیایی
چشم هایم را می بندم
با تمام ِ وجود لمس ات می کنم
و از صمیم ِ دل آرزویت می کنم
تو را با تمام ِ اُبهتت
میان انگشتانم ،پنهان می کنم
و وجودم را
با تمام ِ بی کسی هایش
در وجود ِ بی کرانت
سبز می کنم
تا درختچه ای شود
میان ِ خاطرات ِ سربه فلک کشیده
و ارزوهای ِ کودکانه ام
و مشتی عاشقانه ،
در بیت بیت ِ غزل هایم ، نثارت می کنم
تا دوباره ، بذر محبت در سینه ات
بشکفد
و برای ثانیه هایی که چشم بسته
در برابرت می سوزم
آغــوشــت
تکیه گاهم باشد .
.
.
.
"مهدي گودرزي"
این دلنوشته متاثر از شعر "تو اگر بیایی" سروده زیبای دوست شاعرمان خانم سپيده احمدپور می باشد

برآى اى آفتاب برج توحید
در آر از ابرِ غیبت قرصِ خورشید

ألا اى مطلع الشمس هدایت
جهان تا كى گرفتار ظلالت

تمام انبیاء در انتظارند
به عدل و داد تو امیدوارند

توئى آن كوكب درّى در آفاق
كه نور الرّب كند بر ارض اشراق

تو هستى قائم بالحقّ من الحقّ
تو هستى علم محض و عدل مطلق

تو هستى مهدىِ هادى الى الله
زسرِّ مستسرِّ غیب آگاه

به تو شد ختم طومار امامت
قیام تو كند بر پا قیامت

بتابد آیه نور از جبینت
درآید دست حق از آستینت

ظهورت مظهر اسماء حسنى
جمالت جلوه امثال علیا

كمال اهل عالم در تو شد جمع
جهان پروانه و رخسار تو شمع

برون آئى اگر از پرده غیب
شود ظاهر كتاب الله بلا ریب

هرآن چه داشت آدم تا به خاتم
نمایان گردد از آن اسم اعظم

تو موعود خدا اندر زبورى
ضیاءِ مشرقِ اللهُ نورى

مبارك برتو باد این تاج اقبال
خطابِ سیدى! از صادقِ آل

كند موسى تمناى مقامت
مسیحا، جان بكف اندر سپاهت

امین وحى باشد در ركابت
بود اعلى زهر عالى جنابت

شود پیرِ زمانه هر جوانى
زمان شد پیر و امّا تو جوانى

باسم حى، حیاتت متصل شد
زمان اینجا رسید و منفعل شد

تو سلطان زمین و آسمانى
ولى عصرى و صاحب زمانى

ملائك برتو نازل در شب قدر
سلام حق به تو تا مطلع الفجر

قضا را چون به امضایت رسانند
بفرمان تو گوش جان سپارند

توهستى پیشواى اهل عالم
امام حضرت عیسى بن مریم

چو دید از نور حق روشن روانت
خلیل الله شد از شیعیانت

بخَلق و خُلق چون تو بهترینى
بحق، طاووس فردوس برینى

خلافت از خداى حى قیوم
بنام نامى تو گشت مختوم

زصدق و عدل جانت را سرشتند
«وتمّت» را بنام تو نوشت


شعر از آیت الله وحید خراسانی